‘Wringende werkelijkheid’
Sander Meij – De wolf is terug
Editie 2023 – 2
In zijn derde bundel De wolf is terug haakt Sander Meij in op de actualiteit: de komst van de wolf naar Nederland. Bovendien is de wolf voor een schrijver een dankbaar onderwerp vanwege de vele verhalen en de legendevorming die er in de loop der eeuwen rond hem zijn ontstaan. Hij is ongrijpbaar en voorwerp van geruchten. De wolf spreekt tot de verbeelding en Meij fabuleert er dan ook lustig op los.
Lees verder: https://www.poezieclub.nl/awater/recensies/575-de-wolf-is-terug.html
‘De helende werking van fictie’
Tomas Lieske – Het spettert geluk
Editie 2022 – 1
Wie eerdere po.zie van Tomas Lieske kent, komt in Het spettert geluk, een vertelling in gedichten en prozagedichten oude bekenden tegen: Imker Graat, Keto Stiefcommando, Damn Good Memory en allerlei types uit de onderlaag van de bevolking, de ‘klonkies en daklozen, de gammerkoppen en de knorhanen en die meisies van die nag’. Verteller Imker Graat, ‘de startbaan en aanvliegroute van uw gedachten’, introduceert de personages. Dat is wel zo prettig als die nieuw voor je zijn. Ook de korte synopsis is praktisch. Met zijn meerdere perspectieven en verhaallijnen is het namelijk een vrij complexe bundel. De introductie past bij de opzet van een toneelstuk, bestaand uit drie bedrijven, een tussenspel en een epiloog, inclusief regieaanwijzingen.
Lees verder: https://www.poezieclub.nl/awater/recensies/517-het-spettert-geluk.html
‘Aan verwondering altijd genoeg’
Frans Kuipers – de lach van de Sfinx
Editie 2021 – 3
Het najaarsnummer van 2020 van Awater bevatte dertien gedichten van Frans Kuipers uit zijn nieuwe bundel de Lach van de Sfinx, die dit voorjaar verscheen. Ze behoren tot de cyclus ‘Stupore is de Sterre van de Zeggezee’ waarvan de gedichten elk een letter uit het alfabet als titel hebben. Datzelfde geldt voor de reeks die de bundel afsluit: ‘Ik wil van stromend water een kloosterkleed, eindelijk weten hoe ik heet’, die eerder in Het Liegend Konijn stond. Ook het lange gedicht ‘Zon nesteen’, dat het middelste deel van de bundel uitmaakt, verscheen daarin. Alle in ietwat andere vorm.
Lees verder: https://www.poezieclub.nl/awater/recensies/454-de-lach-van-de-sfinx.html
‘Vragen bij authenticiteit’
Heidi Koren – Wie dit leest is gek
Editie 2020 – 3
Wie dit leest is gek is de tweede dichtbundel van Heidi Koren (1975), na Gedachten over een mogelijk einde (2015) en haar roman Hawaï 2000 (2019). In het openingsgedicht stelt de dichter zich kwetsbaar op, als iemand die bevestiging nodig heeft: ‘Ik kan pas slapen als niemand meer online is. Als niemand mij heeft/overgeslagen. Als ik heb laten weten dat ik goed gedaan heb.’ De vraag of het wel goedkomt met haar en de wereld is de rode draad van de bundel. De laatste van de korte gedichtenreeksen heet ook zo: ‘Of het goedkomt’. Zo is er sprake van twijfel over de authenticiteit van de ander. Kunnen we een ander daadwerkelijk kennen? Een vraag die urgenter is dan ooit in een wereld die wordt beheerst door sociale media.
Lees verder: https://www.poezieclub.nl/awater/recensies/421-wie-dit-leest-is-gek.html